Diploma versus arbeidsmarkt

Een diploma hoger onderwijs heeft een zekere prestige, dat hebben we in een ander artikel al aangekaart. Maar eens je dat stukje papier in handen hebt, wat dan? De heersende wetenschap is nog steeds dat je een diploma nodig hebt om een goede job te vinden, maar heel wat jonge mensen lopen met hun neus tegen de deur als ze op de arbeidsmarkt belanden met hun diploma. Zelfs beginnersposities vereisen immers heel vaak praktijkervaring, vaak zelfs verschillende jaren. Dat klinkt contradictorisch, maar als je wat in het rond solliciteert, zie je meteen dat het waar is. Hoe kan dat dan?

Er zijn verschillende redenen voor. Eén is simpelweg dat bepaalde sectoren overbevolkt zijn, en dat bedrijven zich dus kunnen veroorloven hoge eisen te stellen voor basic jobs: vaak zullen ook mensen met al enkele jaren ervaring toch solliciteren voor zulke jobs, omdat er simpelweg niet genoeg andere voorhanden zijn in de sector. Zo vallen net afgestudeerden dus steeds vaker uit de boot, behalve als ze op de één of andere manier al heel wat relevante ervaring hebben kunnen opbouwen met stages of studentenjobs.

>Dat is dan weer een andere manier waarop bedrijven goedkoop of zelfs gratis gebruik kunnen maken van vaardige werkers: huur gewoon wat studenten in of adverteer een onbetaalde stageplaats. Je vertelt de student dat ze daar baat bij hebben in de vorm van ervaring van onschatbare waarde, die hun cv meteen een boost zal geven. Maar het zijn de bedrijven zelf die dat gebooste cv eisen. De student of net afgestudeerde zit dus vast in het systeem, en moet wel onbetaalde of slecht betaalde posities aannemen om zich op te werken in de arbeidsmarkt. Geen wonder dat veel jonge mensen steeds langer in hun ouderlijk huis blijven wonen: hoe moeten ze immers huur betalen op die manier?

Er valt ook wat voor te zeggen dat studierichtingen simpelweg niet goed aansluiten op de arbeidsmarkt. Wie van de unief komt, mag dan een rijke theoretische achtergrond hebben, vaak hebben ze helemaal geen idee hoe het er in de praktijk aan toe gaat. Een manier om de situatie te verbeteren, zou dus zijn om ook in universitaire opleidingen meer praktijk in te brengen. Dat is dan weer moeilijk uit te voeren door de overbevolking, dus het is een circulair probleem dat op vele niveaus tegelijk zal moeten worden aangepakt om tot een oplossing te komen.